Vandaag namen we een persoonlijk videoportret op. Met een lach en een traan deelde een terminaal zieke 34-jarige moeder haar verhaal en levenslessen. Zodat haar nabestaanden en met name haar 4-jarige dochter altijd haar moeder kan terugzien zoals ze was.
De afgelopen weken stonden in het teken van interviews met familie en vrienden. We ontvingen video’s en foto’s. Om zo de thema’s van haar biografie vorm te geven.
We creëerden een passende verhaallijn en kozen de juiste inrichting van het gesprek en studio om haar maximaal zichzelf te kunnen laten zijn. We voerden het gesprek over: hoe ze is opgegroeid, die eerste zoen en de leuke, grappige en gênante momenten uit haar leven. En als afsluiting wat ze haar naasten wil meegeven als zij er straks niet meer is.
Haar dochter zal opgroeien zonder haar moeder. Straks is zij in staat om haar moeder te zien lachen, huilen, grapjes maken en weet haar dochter uit de mond van haar eigen moeder wat zij haar wenst als ze straks 16, 20, 30 jaar oud is.
Wat ons betreft is er niets mooiers wat je mensen kunt geven!
